Op een maandagochtend was ik aan het werk achter mijn laptop toen een vriendin zei: “Lieke, is dit niet iets voor jou?”: een facebook-post met de vraag of iemand een knuffel kan maken van Kip het haantje. Kip het haantje is van de ondernemers Tibor van der Meer en Yvette Rooding. In hun e-boek De Magische Wereld van Kip (met illustraties van Kelly Breemer en teksten van Amber Martens) beleeft Kip allerlei avonturen die hem sterker maken, meer geloof geven in zijn eigen kunnen, zijn eigen magie laten ontdekken.
 
Ik heb meteen met Yvette Rooding gebeld. Zij wilde graag een knuffel van Kip die ze mee op reis wilde nemen. Die makkelijk in haar tas kan en zo allerlei avonturen beleeft in deze mensen wereld. Die wij kunnen volgen via social media.
 
Oké, dus een sprankelende knuffel van ongeveer 20 cm hoog en lijkend is op de boek-illustraties. Oké, ja dat kan ik vast, ik ga die uitdaging aan!!.....
 
Toen begon het denk proces: “Hoe kom ik van een illustratie uit een boek naar een driedimensionale knuffel?”...van 2D naar 3D... van papier, pen en inkt naar stof, garen en fiberfill? Ik ben begonnen met drie illustraties van Kip. Deze heb ik digitaal opgeschaald naar 20 cm. Toen heb ik van zelfdrogende klei een globale vorm gemaakt in de juiste verhoudingen van de buik met rug en benen en met een hoofd. Door dun papier omheen te draperen kon ik een eerste patroon construeren. Want deze vormen werden de basis van het naaipatroon dat ik heb ontworpen. Met dit naaipatroon van de knuffel heb ik stofdelen uitgeknipt en vervolgens deze stukje voor stukje aan elkaar genaaid. Dat deed ik eerst in een proefversie. Zo kon ik de patroondelen aanpassen en aanscherpen.
 
Na nog een proefversie was het patroon van de Kip Knuffel zoals ik het hebben wilde: zittend, met hoofd omhoog en grote kuif. Wat was het meest uitdagend? De snavel! Ik wilde een 3D snavel maar oh, hoe doe je dat?! Ik ging eerst voor een gesloten snavel maar uiteindelijk was een snavel uit 4 delen veel leuker voor Kip.
 
Toen de materialen en de keuze van de stoffen. Er bestaan zo eindeloos veel stoffen: met/zonder glans, met/zonder stretch, met/zonder vacht en dan nog in de juiste kleuren. Na een kleine materiaalstudie heb ik gekozen voor een zachte witte nicky velours voor het lijfje en de vleugels, zeven kleuren velours de panne voor de stralende hanenkam en oranje katoen voor de snavel. De pootjes, nek, staart en vleugels zijn voorzien van pijpenragers. Zo kan Kip de Knuffel bewegen en uitdrukken hoe mooi hij de wereld vindt.
 
Het naaien van de knuffel was een gedetailleerd werkje want een knuffel van 20 cm heeft hele kleine details. Dus met rijgen en korte stukjes naaien werd dit haantje in elkaar geknutseld. Nu nog fiberfill in zijn lijfje en ogen op zijn snoet en tada.....daar is ie dan.....Kip de Knuffel!!. Met veel liefde en energie gemaakt. Dat hij maar mooie avonturen mag beleven. De reis van Eindhoven naar Apeldoorn heeft hij in ieder geval al gehad. De volgende stap is een mooie vliegreis. Veel plezier lieve Kip!

Natuurlijk maak ik ook dingen zelf. Het duurt alleen een beetje lang voordat ik tijd heb om er iets over te schrijven...
Dit is een zomerbroekje voor mijn zoontje. Hij heeft een kort model in maat 80 gekregen. Dat vond ik leuk naast al die lange modelletjes uit de winkels. En met een kleurrijk tricot stofje. Het patroon is uit de Ottobre. Het ontwerp heeft een schuinlopende zijnaad zodat je een leuk speels effect kan krijgen als je twee verschillende kleuren stoffen gebruikt. Zoals je ziet heb ik het hele broekje uit eenzelfde stof gemaakt. Wie weet maak ik hem nog eens in twee stoffen. Ik heb het patroon trouwens wel flink ingenomen want mijn kleine jongen is wat smaller op de heupen dan de maattabellen...

Wat is het toch mooi weer! Heerlijke warme meimaand. Nu een paar cursisten zich hebben afgemeld voor deze donderdagavond, gaan we toch lekker met het clubje buiten zitten! Tafels naar buiten, naaimachines erop en naaien maar! Gezellig.

Wat een fijn rood joggingbroekje is het geworden voor mijn zoontje. En hij is zo aan het kijken naar al die visjes erop. En ik geloof dat het heel lekker zit bij al die meters die hij nu kruipend aflegt.
Het basispatroon komt uit de OTTOBRE 3/2016 (een kindereditie). Omdat het oorspronkelijke model een broekje tot de kuiten is, heb ik de broekspijpen verlengt tot een lange broek. Maar in maat 80 is dat nog steeds niet zo lang natuurlijk ;-). De boorden en tailleband zijn uit dezelfde stof gemaakt als de pijpen en de zakken zijn op de voorpanden geaccentueerd met een smalle zigzagsteek voor een leuk effect. Details over de stof: de rode tricotstof met blauw/witte vissen komt van een kraam op het Stoffenspektakel in Eindhoven.  

Deze tas is een speciale kussentas: ja, er zit een kussen in! Een vriendin van me zit op een speciaal kussen vanwege haar rugklachten. Nou zeulde ze met het zitkussen op haar werk, thuis en in de auto en had er een kussensloop omheen gedaan. Dat leverde natuurlijk opmerkingen op haar werk op: “hee, blijf je hier slapen?!” hahaha.

Ik heb verschillende ontwerpen gemaakt en ik ben daarna uitgekomen op een Hobo model van 45 x 45 x 10 cm. Een grote tas dus met een 3D zijkant om het volume van het kussen te volgen. Verder is het voorpand slechts EEN stoflaag om het gat in het zitkussen optimaal te ondersteunen terwijl het achterpand is verstevigd met volumevlies H640. Daardoor is het gat juist niet zichtbaar als ze de tas om haar schouders draagt.

De bovenkant bevat een doek om het kussen af te schermen omdat de tas geen sluitingen heeft: die zijn niet comfortabel om op te zitten. Door de stretch in de stof kan ze het kussen vouwen in de positie die pas bij de stoel waarop ze gaat zitten.

De tas is uitgevoerd in een mooie iets glimmende stretchstof in zwart met een donkergrijs blokkenpatroontje. Stijlvol en zakelijk. Daar kan ze mee voor de dag komen! 

Een broekje voor mijn zoontje. Het is een model uit de Knippie nr 2 van 2016 en ik koos maatje 74. Het oorspronkelijke model had een nep gulp aan de voorkant, zakjes en lusjes rond de elastieke tailleband. Verder heeft het een verlaagde kruisnaad door maanvormige inzetstukken. Maar daar zat het probleem: wat zat het broekje veel te wijd om zijn billen! Echt niet leuk: als een losse aardappelzak met strakke beentjes. Dus heb ik eerst de zijnaden ingenomen. Nog te wijd. Toen de kruisnaad ingenomen. Nog te wijd. De foto's zijn gemaakt in dat stadium. Maar ik wilde er nog meer uit. Dus toen mocht de gulp eraan geloven. En de middenachternaad ging ook maar onder de naaimachine… Nu past het broekje wel maar is het natuurlijk een heel ander model broekje geworden.

Ik heb een boxkleed voor mijn kleine jongen gemaakt. Het is een boxkleed-hoes die om een bestaand boxkleed zit. Ik vond die niet zo mooi en zo standaard. En het handige van een hoes is dat ik die ook af en toe er af kan halen om makkelijk te wassen. Want een baby houdt zo’n kleed natuurlijk niet droog met alles wat hij in z’n mond stopt en er uit loopt...
Het boxkleed heeft een basisvierkant van ongebleekt bio-flanel en daaromheen heb ik een brede rand gezet van een bont gekleurde katoenen stof (van Riley Blake, alphabet soup) met leuke safari diertjes en pijlen. Aan de onderkant zit een stuk oud dekbedovertrek maar dat zie je toch niet. Toen vond ik het basisvierkant zo groot, kleurloos en kaal...dat vraagt om nog iets. Dus heb ik de olifant uit de buitenring sterk vergroot en uit een bio katoenen stof geknipt. Deze olifant is in het midden vastgezet met een zigzagsteek langs de omtrek en het oor en oog zijn van een reststukje groen katoen gemaakt. Het vrolijke boxkleed pas goed in de houten box en is inmiddels bezaaid met speeltjes. Zo kan Erik er heerlijk op spelen. 

Jeetje, wat gaat de tijd toch snel. Ik heb deze broekjes en deze jumpsuit gemaakt voor mijn kleine jongen. En nu ik dit bericht post, is hij al lang en breed uit deze kleding gegroeid. De twee broekjes zijn van hetzelfde patroon. Uit de Ottobre (3/2016 als ik me niet vergis) maar ik heb de patronen flink aangepast. Dat zie je goed bij het groene broekje...de tailleband zat veel te hoog. Ik vind het leuk om vrolijke broekjes te maken uit stoffen met een print. En tricot stoffen zitten zo lekker. Dat vind ik zelf fijn om te dragen en die kleine man kan daar toch ook lekker in bewegen. Fijn.

Deze giraffenstof van Riley Blake is de themastof voor de babykamer geworden. En daar heb ik ook een aankleedkussenhoes van gemaakt. De vrolijke beestjes in veel kleurtjes zitten langs de randen van de hoes. In het midden van de hoes zit een badstoffen strook van biologisch katoen. Zo kan de baby lekker zacht liggen en als hij het niet droog houdt tijdens het verschonen, dan is die badstof laag ook wel prettig. Ik heb de hoes op maat gemaakt voor het kussen. Zo zit hij als gegoten. Fijn voor mijn kleine wiebelkontje en voor ons... 

Met een baby op pad neem je een hele berg spullen mee. Dat kan gelukkig allemaal op en rond de wagen. Heel praktisch is dan een luiertas. Die maakte ik zelf. Voor het patroon van de tas heb ik de Katie Bag van Ithinksew als basis gekozen. Daar heb ik van alles aan toegevoegd: verschillende binnenvakken, een buitenvak voor de portemonnee/telefoon enzo, een buitenvak waarin het verschoonmatje schuift en een koord voor de sleutelbos. Ook heel fijn zijn de ophanggespen voor de wagen: aan de duwstang zitten een soort knopen en de tas hangt met salopetgespen/tuinbroekgespen daaraan. Verder heb ik voor binnenin de tas een aantal dingen gemaakt: een waterdicht zakje/tasje met schattig geel bijenstofje voor zeep, zakdoekjes, pen enzo; een zogenaamde wetbag (voor natte en vieze kleertjes) van blauwe vissenstof en een verschoonmatje. Het grappige is dat ik in de laatste dagen van mijn zwangerschap hard aan de luiertas heb gewerkt. Op dinsdag moest ik de metalen ringen en gespen voor het hengsel enzo nog kopen en ik dacht...ach, dat doe ik morgen wel. Dat werd hem niet...die nacht is Erik geboren. Remy en mijn moeder zijn een week later met een boodschappenlijstje in de hand naar de creatieve winkel gegaan. Toen kon ik de tas afmaken en konden we op pad, de deur uit, de wijde wereld in.