Op een maandagochtend was ik aan het werk achter mijn laptop toen een vriendin zei: “Lieke, is dit niet iets voor jou?”: een facebook-post met de vraag of iemand een knuffel kan maken van Kip het haantje. Kip het haantje is van de ondernemers Tibor van der Meer en Yvette Rooding. In hun e-boek De Magische Wereld van Kip (met illustraties van Kelly Breemer en teksten van Amber Martens) beleeft Kip allerlei avonturen die hem sterker maken, meer geloof geven in zijn eigen kunnen, zijn eigen magie laten ontdekken.
 
Ik heb meteen met Yvette Rooding gebeld. Zij wilde graag een knuffel van Kip die ze mee op reis wilde nemen. Die makkelijk in haar tas kan en zo allerlei avonturen beleeft in deze mensen wereld. Die wij kunnen volgen via social media.
 
Oké, dus een sprankelende knuffel van ongeveer 20 cm hoog en lijkend is op de boek-illustraties. Oké, ja dat kan ik vast, ik ga die uitdaging aan!!.....
 
Toen begon het denk proces: “Hoe kom ik van een illustratie uit een boek naar een driedimensionale knuffel?”...van 2D naar 3D... van papier, pen en inkt naar stof, garen en fiberfill? Ik ben begonnen met drie illustraties van Kip. Deze heb ik digitaal opgeschaald naar 20 cm. Toen heb ik van zelfdrogende klei een globale vorm gemaakt in de juiste verhoudingen van de buik met rug en benen en met een hoofd. Door dun papier omheen te draperen kon ik een eerste patroon construeren. Want deze vormen werden de basis van het naaipatroon dat ik heb ontworpen. Met dit naaipatroon van de knuffel heb ik stofdelen uitgeknipt en vervolgens deze stukje voor stukje aan elkaar genaaid. Dat deed ik eerst in een proefversie. Zo kon ik de patroondelen aanpassen en aanscherpen.
 
Na nog een proefversie was het patroon van de Kip Knuffel zoals ik het hebben wilde: zittend, met hoofd omhoog en grote kuif. Wat was het meest uitdagend? De snavel! Ik wilde een 3D snavel maar oh, hoe doe je dat?! Ik ging eerst voor een gesloten snavel maar uiteindelijk was een snavel uit 4 delen veel leuker voor Kip.
 
Toen de materialen en de keuze van de stoffen. Er bestaan zo eindeloos veel stoffen: met/zonder glans, met/zonder stretch, met/zonder vacht en dan nog in de juiste kleuren. Na een kleine materiaalstudie heb ik gekozen voor een zachte witte nicky velours voor het lijfje en de vleugels, zeven kleuren velours de panne voor de stralende hanenkam en oranje katoen voor de snavel. De pootjes, nek, staart en vleugels zijn voorzien van pijpenragers. Zo kan Kip de Knuffel bewegen en uitdrukken hoe mooi hij de wereld vindt.
 
Het naaien van de knuffel was een gedetailleerd werkje want een knuffel van 20 cm heeft hele kleine details. Dus met rijgen en korte stukjes naaien werd dit haantje in elkaar geknutseld. Nu nog fiberfill in zijn lijfje en ogen op zijn snoet en tada.....daar is ie dan.....Kip de Knuffel!!. Met veel liefde en energie gemaakt. Dat hij maar mooie avonturen mag beleven. De reis van Eindhoven naar Apeldoorn heeft hij in ieder geval al gehad. De volgende stap is een mooie vliegreis. Veel plezier lieve Kip!

Een knuffelig kinderfeestje.
 
Van kinderfeestjes in mijn studio wordt ik blij. Zoveel kleine meiden die enthousiast en spontaan aan het knutselen zijn. En na een paar uur ‘huppelend’ naar huis gaan met een mooie creatie van stof, vilt en frutsels. Zo ook deze keer. De moeder van de jarige Eva zei dat haar meiden graag een knuffel wilde maken en wel een knuffelkussen!
 
Daarmee ging ik aan de slag. Heerlijk grasduinen tussen de pinterest foto’s voor het opdoen van ideeen. Het werd een zelfgemaakte kussensloop met oren. Met een kussentje erin en versieringen van vilt, textielstiften, burduurgaren en knopen erop werd het niet zomaar een kussensloop maar een waar knuffelkonijn, knuffelpoes of knuffelhond!
 
De kussensloop was van ribkatoen: een stof die niet stretchy en wel zacht en stevig is. En een natuurlijke stof: fijn voor kindergezichten als ze met hun knuffel kluffelen. Verder maakte ik met mijn nieuwe Cricut sjablonen uit karton: ogen, neuzen, monden en tanden. Die konden ze omtrekken op vilt en zo een gezicht maken van een konijn, een poes of een hond. De oren konden ze lang of kort en in het midden of aan de rand van de kussenhoes plaatsen voor de verschillende dieren. De stof kreeg lijnen die ze tijdens het naaien konden volgen. Zie mijn eigen voorbeeld: dit vrolijke blauwe konijn.
 
De bewuste vrijdagmiddag was mijn studio gevuld met allemaal meisjes en twee ouders. Er werd wat af geknutseld, in groepjes achter de naaimachine en aan de vilt-plak-teken-knip-tafel. Zo’n heerlijk kleurrijk geheel! En het resultaat mag er zijn. Allemaal mooie knuffelkussens! 5 konijnen, 1 poes, 1 hond en een cavia!
 
Goed gedaan meiden!

Voor de kleine Tom. De ouders van dit pasgeboren mannetje gaven een feestje voor vrienden en familie om te vieren dat hij er is. En dat geeft voor mij natuurlijk volop inspiratie om een cadeautje te maken. Ik koos voor een knuffel hondje. Het pattroon heb ik op internet gevonden. Het stofje is een ander verhaal: zoeken naar een leuk stofje voor een jongetje. Nou ga ik vaak naar de markt of naar 't Smitje (een hobbywinkel) maar iemand tipte me een andere stoffenwinkel. Heel grappig, in een zijstraat van een zijstraat, een heel oude winkel en ik had het nog nooit gezien! Zo kom je nog eens ergens in je stad.

De kleine kreeg de knuffelhond in een vrolijke zak zodat hij dit 'inpakpapier' nog eens kan gebruiken als hij gaat sjouwen met speelgoedauto's, zwemspullen en ander spul. Nu eerst maar eens lekker groot en sterk en blij worden.

Het is zo leuk om een pasgeboren baby en haar moeder bij te maken met een zelfgemaakte knuffel. Ik heb deze roze olifant speciaal gemaakt voor het dochtertje van een vriendin. Met haar naam op de zijkant geborduurd. Ze zijn er heel blij mee en ik vond het zo leuk om te maken!

Ik had het patroon al in een oude Burda (4/2009) zien staan en nu vond ik het een goed moment om deze Knuffelolifant te maken. Het roze stofje met 'lappendeken' van verschillende motieven past zo goed bij deze knuffel dus daarmee aan de slag. Ik was eigenlijk heel benieuwd hoe de olifant er uit kwam te zien; in het tijdschrift stond de afbeelding maar half en tot op het laatste moment bleef het spannend! Je naait namelijk alle onderdelen binnenste-buiten aan elkaar en pas als je hem hebt omgedraaid en helemaal hebt gevuld met vulmateriaal, blijkt hij zo lief op zijn achterste te zitten!  De knuffelolifant is zo schattig dat ik hem vast nog wel een keertje ga maken.

Als eerste bericht op mijn blog zal ik dit schildpadje zetten. Ik heb het eens gehaakt tijdens een vakantie in Portugal. Mijn eerste haakproject dus ik heb een paar uur bij de receptie van het hotel op Youtube zitten kijken naar step-by-step tutorials om überhaupt te kunnen haken. Leuk wel. Na een paar oefenstukjes ben ik aan dit schildpadje begonnen en nu ben ik best trots op het resultaat...